De nieuwe Wielewaal: wie betaalt de infrastructuur?

Waar gaat het om?

Op de website van de gemeente kan de raadsvergadering van de commissie Bouwen Wonen en Buitenruimte (BWB) van 23 september worden teruggekeken. Een raadslid van de SP stelde hierin de vraag waarom de gemeente het plan van de bewoners niet omarmt. De raad leek verdeeld, maar de coalitie staat in meerderheid achter de bestaande afspraken  tussen bewoners, (deel)gemeente en Woonstad Rotterdam over de ontwikkeling van de Wielewaal. Toch was er ook waardering voor het alternatieve plan, dat zichtbaar steun van een aantal wijkbewoners genoot. Een aantal bewoners was met actie-T-shirts aanwezig op de publieke tribune.

De kwestie van de infrastructuur

Wil de Ben, een van de opstellers van het alternatieve plan, vatte tijdens de raadsvergadering de positieve punten nog eens samen: het gaat om snel te realiseren woningen die aansluiten op de wensen en behoeften van de huidige bewoners. Volgens de makers van het plan kunnen de huren ook nog eens laag blijven en zijn de kosten voor de infrastructuur gedekt.

Volgens het plan Van en voor de Wielewaalers kan de totale infrastructuur intact blijven, doordat de nieuwbouwwoningen op de bestaande buizen, leidingen en kabels worden aangesloten. Verder zijn de gemeente en nutsbedrijven verantwoordelijk voor het onderhoud en de instandhouding van alle infrastructuur. De riolering wordt op kosten van de gemeente vervangen. Mochten de bouwwerkzaamheden beschadigingen opleveren, dan moet de bouwer het herstel betalen.

Woonstad betaalt groot deel ‘ondergrondse’ kosten

Stef Poolman, projectmanager voor de Wielewaal bij de gemeente Rotterdam, geeft aan dat de bestaande infrastructuur waarschijnlijk verouderd is, net als de woningvoorraad: ‘In het stedenbouwkundig plan voor het gebied is daarom een grootschalige modernisering van de ondergrondse infrastructuur opgenomen, met bijvoorbeeld een gescheiden rioolstelsel en stadsverwarming. Het klopt dat wij als gemeente de kosten voor de vernieuwing van het riool zullen betalen’, vervolgt Poolman. ‘Maar dat geldt niet voor andere leidingen en kabels of het bovengrondse werk aan de trottoirs, wegen en het openbaar groen. Bij het plan zijn de “ondergrondse” kosten deels voor Woonstad en niet enkel voor de nutsbedrijven.’

Alternatieve plan

Maar hoe zit het met het alternatieve plan? De makers hiervan lijken zich niet gebonden te voelen door het stedenbouwkundig plan. Poolman: ‘In theorie hebben ze natuurlijk gelijk: als je een huis op dezelfde plek terugbouwt, kun je de nutsvoorzieningen op de oude leidingen aansluiten en hoef je niets te betalen voor de ondergrondse infrastructuur. Maar de afspraken die zijn gemaakt, kun je niet zomaar terugdraaien. En zelfs áls er helemaal niets wordt gedaan aan de infrastructuur, zullen er na de bouw van de wijk grondwerken moeten worden verricht voor het groen, het herstel van wegen en stoepen en de aanleg van extra parkeerplaatsen. Het is niet realistisch om te denken dat de bouwbedrijven de wegen en het groen in de oorspronkelijke toestand zullen terugbrengen, zoals het alternatieve plan suggereert. De kosten hiervoor lopen zeker in de miljoenen.’

Objectieve beoordeling

Voor een objectieve beoordeling van het alternatieve plan zouden deze kosten moeten worden meegewogen. Woonstad en de gemeente Rotterdam hebben gekozen voor een opzet van de nieuwe wijk zoals omschreven in het stedenbouwkundig plan. Door deze nieuwe opzet moet de ondergrondse en bovengrondse infrastructuur aangepast worden. ‘Plug and play’-aansluiting op de bestaande buizen en leidingen is niet mogelijk, omdat het stedenbouwkundig plan voorziet in de aanleg van stadsverwarming en een gescheiden rioolstelsel. Zelfs met het alternatieve plan moet er voor miljoenen aan grondwerk worden verricht en dat zal zich vertalen in hogere huren. Het ligt dus allemaal ingewikkelder dan in de raadsvergadering werd gepresenteerd.